Bir Dost Seslense

Aniden bir aşk esse,
Yüreğimdeki toz toprak
Havalanır...
Ne zaman bir çocuk gülse,
İçime bir melek konar
Yuvalanır...

Bir yetimin gözleri
Hayatıma dalsa,
Yüküm omuzlarımda
İkiye katlanır..
bana ait ne varsa
Boynunu büker,utanır...

Aklıma bir kelime düşse,
Buz sarkıtı.
Besleyip büyüttüğüm tilkiler
Yaralanır.
Aklımı kime versem,
Bende var der ,kabarır...

Deli bir aşk
Bir çaputla gözlerimi bağlasa
Yüreğimin gözleri açılır,
Gamzelerimde bir kelebek doğar,
yavaşça ruhuma saçılır.

Şimdi bir yağmur tütse,
Mahmur toprağımın
Yüzü yıkanır.
Şehrimin bacasız öksüzleri,
Hayata ıslanır...

Başımdan bir martı geçse,
Yüzüm gözüm
Beyaza bulanır...
Yalnızlığımın ıssız teni,
Martıların ayak izleriyle
İmzalanır...

Ne zaman bir dost seslense,
Canım yongalanır..
Dost...canımın yoldaşı,
Adımın sırdaşıdır
Kalbimin kandaşı,
Fikrimin yandaşıdır.