Bir Düş Perisine -III

Hiç kimselerle paylaşamadım
anlayamazlardı bendeki seni,
zaten bilseler şaşırırlardı,
gözyaşlarıma hapsettiğim ümitlerimi.

Yaşam bir düet biliyorum
ölüm doğum arası ince bir çizgi,
yürümek zor,
taşırmadan sınırdan yalnızlığın gölgesini.

Zümrüt-ü Anka aramak değil derdim,
derdim; bir martı kanadı seyahati
inanmıyorlar!
gözlerim her bahar zemheri.

Yoksun ya, işte bundan
hayat değirmeninin çarklarında gönüllü ufalanmam,
milim ilerlemezken zaman,
tanıyamaz oldum aynalarda kendimi.

Aslım yok!

Hasret denilen en uzun yol
göremediler tam da ortasında durduğumu
hem bilseler ne değişirdi,
yeni koşacakken yorulduğumu?

...

"Ezip geçtiler düşlerimi"


gece giyerken siyah entarisini
boşluğa çarpıyorum metruk zihnimi
kan revanım
dilim yitik cümleler mabedi.

Takvimden Eylül'ü çıkardım
kederimden eksilen bir şey olmadı.

Kahretsin!

Tek avazda döksem ya hüznü denize,
kurtarabilsem keşke benden gölgemi
çıplaklığıma gökkuşağını sarsam,
silsem bütünlüğü bölen tüm çizgileri.

Zor!

Ellerim her dem mecalsiz,
ruhumda keskin bir bıçak ayrılık ertesi
şimdilerde aklım firarda,
iç sesim durmaksızın ezberletiyor ismini.