Bir Düşten Uzattı Ellerini Bana

//Bir düşten uzattı ellerini bana...//




Sıkıca tutuyorum
Dünyadan ellerini
Söz
Bırakmayacağım
Tövbeliydim sadece Elif
Bana uzatana kadar ellerini...


Göksu dan çıkıyorsun
Saçların ıslak
Mavi duvak takmışsın
Üzerinde
Eteklerinden şiirler akan
Upuzun bir elbise var
Dudaklarına da gülümseme
Ne kadar çok yakışmış Elif......


Masumca beline dolanıyorum
Utanıyorsun
Dağıttın bulutlarımı
Karanlığıma sille tokat
Gözlerimde bir pırıltı
Ayarsız çarpmaya başladı kalbim birden...


Gözlerin esrarengiz
Kayıyor dünya ayaklarımın altından
Bir perde iniyor gökten
İkimizi saklayan
Açmayacağım söz
Sevdamıza karıştırmam şeytan
Bir içimlik istemiyorum ki
Yalvarıyorum
Sonsuzuna sarıp sarmala beni...


Biliyorsun
Köprünün ortasındaydım gördüğümde seni
Oya gibi işlendin ruhuma
Yeniledin baştanbaşa beni
Coğrafyamı alt üst ettin
Tarihi değiştirdin Elif
Nemrut'taki heykeller bile sevinçli
Mutluluğuma ağlıyorlar şimdi...


Sen de elimi bırakmayacaksın değil mi?



//Yediveren bahçesine daldık
Birlikte kaybolacağız...//