Bir Eylül Masalı

En çok seni sevdim ben

Fırından sıcak ekmek ile çıkışını

Yalnızca saçlarını sabah kahvaltılarında salışını..

Terliklerini evde unutmuşların inadına,

Kırmızı yarınları müjdeliyordun sen bana...

En çok seni sevdim ben,

Saçlarını tararken seni izlemeyi,

Aynayı güzelliğinden çatlatırken bakışların

Perde aralığında seni kapatan rüzgaraydı benim dargınlığım.

Ben sana hiç kızmadım Eylül,

Kışları gebe bıraktığın sokağımızda

Sonbaharı aydınlatan lambaların buğusunda

Yalnız sana yazdım şiirlerimi açık kalan pencerenin boşluğunda.

Nasılda salınırdın Eyüp yokuşlarında!

Tüccarların dükkanı erken açma sebebiydi gözlerin

Kime dadansan ;

Filesi balıkçı ağlarından olan bir yalnızlık gelirdi sana

Balıkların özgürlüğü kısıtlanmaz sevgilim!

Denizler bizim....