Bir Eylül Sabahı Gitti

Sevgili perçinlemişti pencerelerini. Gidecek yer yoktu. Hapsolmuştu içine. Ağardı sonbaharında. Perdeleri küf tuttu Açmadı. Bir eylül sabahı Toprağını toprağa kattı. Gitti. İçindeki göz ışığıyla. Bir yaprak ağacın bağrından Koptu. Çığlığın rüzgarında savruldu. Bir pencere kenarına düştü. Kimse görmedi.

👍 tebrik ederim şairem

👍 yüreğine sağlık

evet şairim çok güzel bir şiire imza atmışsınız ellerinize yüreğinize sağlık.tebrikler sevgilerimle.

Kuralları konmuş olan bir hayatı yaşarken, sonbaharında her şeyin bitimine tanık olup, bir yaprak gibi eriyip gitmek.

Hüzünlüydü şiirin sevgili dost, ama okudukça insan kalan ömrünü sonbahardan kışa doğru sürüklemek istiyor.

hayat bazen çok kısa bazen çok uzun, yinede yaşanmalı, yaşamalı.

Tebrikler sevgili şairim.

sanki bir şiire başlar gibi hoyrat bir duyguya giriş gibi yazılmaya başlanıp kalemin buraya getirdiği ama daha başlayacak gibi

devam diyorum saygıyla

güzeldi, gülcan tebrikler👍👍👍👍👍