Bir Gün Tek Başına

akan sularınız nasıl da duruldu birden
Ünlüler Kaldırımı'ndaki Meryl Streep'i
- o sevdiğim benzi en ışıklı yıldızı-
ölümümle götürürken
hiç bu kadar akıtmadınız gözyaşınızı



gömme balkonlu olsun derdim yatacağım yer
yeter geçtiğim onca dalga
en çok ölü taşırken kalabalıktınız
alan atıklarınıza sövmezdi çöpçüler
kalırdım bir başıma...


hani benim yerime kırlangıç konarsa
panzer tekerlerine
kanatları ateşten,
asfalta düşerken başı
eskisi gibi sadece bakın,
yarasına dokunmayın sakın !


kalabalıklarımda tenha yaşarken
en yalnızlığımdınız tanıdıklarım
neden tekin değildiniz ki saklandım
geceleri akıl duvarlarıma


sanırım tek çocuk olmanın
yan etkisi paysızlık
bu yüzden paylaşılmazdı yalnızlık...


kalemim, kıskanç bir kadını yazsan
şair olurdu adın;
şiirin diğer bir adı değil mi kıskanç kadın


ah, şiir ülkelerinde gezen seyyah !
yarası kanlı bir kalem
taşlardı dil dil sırça kal'a'mı...
düştüm eyvah!


ey,neşterinde
balaban çalan cerrah
büyüyen ura çare olur mu
bu sesiz ah !


benim kadar tenha olmalı
ölümümde
sevgiye son mısra bir sokak
çıkartırken boynundan lambaları
uzun uykulardan uyanmaz bu halk

işte soyunuyorum seni tavus kuşu şehir
aklıma örtünüp simsiyah karanlığı
giyerim beyaz bir zambak
kalırım çırılçıplak

bir gün tek başına...