Bir ışık Yaktın Yalnızlığıma
Güneşli bir yaz sabahı
Getirdin bana
Ege'nin yeşili gözlerinle
Gülüyorsun şimdi karşımda
Cunda'nın sümbüllerinin
Kokusu doldu odama
Hoş geldin kadınım
Sefalar getirdin
Özlememiştim oysa hiç
Unutmamıştım adını
Kokunu silmemiştim tenimden
Ve söylediğin
Aşk şarkılarını
Duyuyordum hep
Gecenin sessizliğinden
Hoş geldin
Hiçbir şey biriktirmemiştim sana
Ne delice bir aşk vardı
Nede senden bir hatıra
Adını söylüyordum ara sıra
Konuştuğum kadınlara
Duvarımda
Nazım'ın resmi
Şiirlerimde çıkıyordum kaz dağlarına
Hoş geldin
En güzel sözümü
Söylemiş miydim sana
En güzel denizde yüzüyorduk
Altınova'nın kumsalında
Tuz mu vardı dudaklarında
Konuşmaya fırsatımız olmamıştı değil mi?
Yangın yeri akşamlarda
Yine konuşmayalım
Kapansın dudakların dudaklarımda
Yine tutuşsun geceler yangınımda
Yine yankılansın çığlıkların
Odamın duvarında
Hoş geldin kadınım
Bir ışık yaktın yalnızlığıma
insan bazen hiç konuşmak istemez...yada keşke hepsini konuşsaydık önceden der ..şair gibi....