Bir Kadın

Bir kadın,

Gözleri ufkun kızıllığına bürünmüş

Gurbeti soluyor nefesinin ıssızlığında

Yüreğinde, ayaza bürünmüş bir sevda…

Bir kadın,

Seyre dalıyor şehrin gözyaşlarını

Yağmur saçlarına çiseleyince güzel

Hüzün gözlerinde demlenince

Ve şebnem, dudaklarındaki tebessümde…

Bir kadın,

Şefkatini örtüyor güneşin hararetine

Asumanı kaplıyor merhameti

Nakış nakış sevgiyi işliyor anneliğine

Ellerinin koyunda huzur buluyor

Rüzgâra sitemli gelincikler

Öyle özeniyor ki çiçeklerine

Her çiçek, ömründen yudumladığı

Can suyu…

Bir kadın,

Emek dokuyor hasat zamanı

Toprak her şafak çağırdığında

Alnında ekimin muştusu

Nasırlı ellerinde buğday kokusu

Yüreği yanık ağrısı dinmeyen yârdır

Anadır, çobandır, bahçıvandır…

Bir kadın,

Vefayı demliyor bir yudum çay hatırına

Yokuşlarına aldırmıyor ahlarının

Dağ yükü sabırla kuşanıyor

Hayatın elemli anlarını

Ne zaman savrulsa yaprakları

Baharın umuduyla sarıyor, üşüyen yanlarını

Kimse bilmiyor, duymuyor kimse!

İçindeki o dinmez fırtınayı…

Bir kadın,

Güle dokunur, gül dökülür gamzelerinden

Yüreğinin sesinde çağlar aşkın gizemi

Şiir olur, damlar mürekkebinden

Mısraların gizinde o eşsiz terennüm

Dökülür sağanağa tutulmuş bir bulut gibi

Hicranın bestesinden…

Ve kadın,

Suskundur..

Gece koyu karanlık…

Mühürlü kalbinde derin izler

Ruhunda duraklar yalnızlığın demi

Edebin gergefinde işler düşlerini

Özlemlerini asar kirpiklerine

Ve adanmışlığı bir kadının

Tespih tanelerine…

SERAPTA BİR DAMLA şiir kitabım/hayata dair bölümünden.