Bir Lokma İsyan.....

Zincire vurulmuş düşünceleri...
Kanadına gözyaşı bulutları takılmış...
Her zerresi ham acıların kucağındayken
Bir yanı yaprak döker
Bir yanı bahar bahçe...





Öyle bir yer ki sığındığı
Ölümün sokağa düştüğü
Esir aşkların bozulmuş dengesi...
Dallarında kurşun biten
Toprağı buram buram mayın kokan...
Patlasa yangınlar ortasında kalacak düşleri...
Ceketini asmış ayın bakışına
Bir elinde sigara dem vurur acılarına...
Zindanlar olmuş yolu dertleneli...
Çarmıha gerilmiş bakışlarının
Her saniyesi suçtu...
Öyle bir yer ki sığındığı...
Her yangına her ateşe köz edilmekti kaderi...





Zulasında vardı bir lokma isyan...
Gözlerinde ürkek güvercin bakışları varken
Ne cesaret olurdu ilacı ne de isyan...
Zehrini akıtmıştı zaman umutlarına...
Sığınmaktan başka çare kalmamıştı gözyaşlarına...
Oda yosun tutup kıyılardan yolunalı çok olmuştu...
Sorgular beyninde döner dengesizce...
Gözlerini kapatıp dal dostum seherlere...
Sen neleri bastırdın sinene
Bir avuç it mi olmamalı arkanda dava...
Sen koy elini yarınlara
At ateşe ümitlerini...
Sal rüzgâra tüm dertlerini...
Hayat küllerinden doğursun bir sen daha...
Her renkte sevda açsın dallarında...