Bir Mevta İle Hasbihal

Ey mevta;
Sende bir gün bizler gibi canlı ve diriydin
Çocuk olup, şen şak içerisinde eğlendin
Hayat imtihanında sana düşen rolü oynamayı iyi veya kötü yerine getirdin
Çocuktun koruyanın kollayanın vardı bu sonu aklına getirmedin...

Gençlik yılların bir yel gibi esti geçti
Damarında akan kan hızlı ve deliydi
Söylenen sözler verilen nasihatler senin içindi
Ama sen onları duymayıp es geçtin...

Günü gün edip, gençliğini geceleri harcayıp bitirdin
Gün doğduğunda çok geçti yine de fark etmedin
Ne zaman saçlarına ak düştü eyvah dedin
Dönüşü olmayan bir yola çoktan girmiştin...

Hayat sıkıntıları, acıları ve kederleri
Esir etmişti artık dünyanın dertleri
Hele bunlarında üstesinden geleyim bahaneleri
Yüzünü gerçeğe dönmemenin sebepleri...

Neyse senin de tecrübe ettiğin gibi
Yaşlılık misafir ettiğinde seni
Dizleri dövmenin, ah vah etmenin fayda vermez cazibesi
Alsa da içine seni
Beyhude, gün akşamın olmuştu esiri...

Gençliğinde duymadığın daveti
Yaşlanınca istesen de kulak işitmez olmuş denileni
Artık her geçen gün gördükçe gideni
Yavaştan sen de hissettin ölümün ayak sesini...

Ve birgün tek gidişlik biletin kesilince
Kalp durup ruh bedeni terk edince
Sarmalarlar seni bir beyaz kefenin içine
Ardından sallanır belki birkaç el makam aracına binince...

Gördün mü yaşarken etrafında olanları
Kaç kişi kıldı cenaze namazını
Tanıdın mı tabutunu taşıyanları
Emanet edilince sönük cesedin toprağa
Tek tek ayrıldı sevdiklerin bıraktı seni karanlığa...

Dünyada yürüdüğün yolsa eğer hidayet
Duymazsın o zaman işte nedamet
Ölüme her an hazırlıklı olmaktı fazilet
Son nefesini verirken söylediğin şehadet
Celp edecektir Allah'tan merhamet...

Üşüyor musun,
Korkuyor musun,
Ne haldesin,
Soran oldu mu sana,
Ne de muhtaçsın şimdi bir fatihaya
Ya da içten yapılan bir duaya...

Şimdi mevsim kış,
Kar yağmış
Üzerindeki toprak beyazlanmış
Kimi ayrılığına dayanamamış
Kimi ardından birkaç kez ağlamış...

Haydi bana da müsaade
Sohbetimiz burada erdi hitame
Ruhuna okuduğum fatihadır
Benden sana hediye...

20-11-2011