Bir Nefes Aşklan

Uykum dolaşıyor odanın duvarında
Gece nefesime akıyor
Kudretini aşamıyorum ıstırabın
Karışıyorum karanlıkla
Küçük bir çocuğun gözlerindeki derin masala...




Gökyüzünün derinliğiyle bir olup
Sızıyorum divane sessizliğe
Her sızı bir yalnızlık öykünürken
Çokların içinde tek başınalığın ağrısını törpülüyorum karanlıkla
Huzmelerden sızdıkça
Bulutlanıyor bakışlar
Geceyi öpüyor hüzünlü yalnızlık
Dilde pelesenk bir yeminle tövbeler kol geziyor
Kambur yenilgiye boyun eğmiş umutlar
Ürkek güvercin gibi
Yüreğe kazınırken yeminler
Tene bir fısıltı düşürüyor yıldızlar
Bak seni seviyor hüznün
Durma! bir nefes aşklan...




Sözcüklere kızıp
Cümleleri önüme katıyorum
Derin düş/ünce/ler ardım sıra geliyor
Cismime zimmetliyorum geceyi
Parsel parsel hecelere çığlık düşüp
Acıyla eriyorum renklerin siyahında
Zamanı eskitiyorum sehere değin...





Gecenin en olgun dilimini an geçe
Sızıyor gün alacalığı
Asi yüzünden sıyrılıyorum derinlerin
Uyku akıyor damarlarıma
Düş yutkunuyor kirpiklerim kapanırken gözlerim
Gece fısıldanışta kulaklarıma duymuyorum
Güneşe varmak için dalıp uykuya
Ömür adıyorum kehribar yüreğine sevgilinin
Çiy tutan hasretini adımlıyor düşlerim
Karanlığı aydınlık boğdukça
Sıyrılıyorum korkulardan...





Bir ateş yakıp Kaf dağında
Göğe üflüyorum tek solukta
Duman duman savrulurken yaşanası şarkılar
Yalnızlığı yalnız bırakıp
Tutunuyorum ince bir ağrının çisesine
Kirpiğimi aralarken seher dokunuşları
Ürperten bir damlayla irkiliyorum
Ve biliyorum ki her uyanışla
Ve her defasında
Daha çok sevi/li/yorum...