Bir Ömür Yeter

Kürekleri kırılmış bir sandal gibi sallantılarım
Yerle gök arası bir karış kadar yakın yüreğime
Yine yorgun bedenim yine yorgun işte yine
Telleri koparılmış dağılmış bir saz gibiyim




Ne nağme kaldı ağzımdan çıkan bir sözde
Nede bir anlam kaldı düşlerimin arka sokağında
Bir bulutki şimşekler çaktırdı ansızın gölgeme
Yağmıurlar yürek kokusuna buladı masum toprağı




Öyle çok düşündüm ki yetemedim kendime
Bir fakir kırık tabağım olsaydı keşke benim yerime
Gösterseydim kalbimdeki kırıklığın bıraktığı kitleyi
Sıradan bir tabak ya ama onunda tamiri olmuyor işte




Nereden çıktın be şair ne güzel eğleniyordum
Doldurdun yine gözlerimi boğazımda bir düğüm ki
Gözlerindeki çınar ağaçları nekadarda iriymiş meğer
Çekinme sadece bir dalımı tut bu sana bir ömür yeter