Bir Resme Bir Şiir - 41 / Kırık Divit

Güneşin doğuşunu beklerken
Gerilmiş yaydan fırlayan
Çelik bir okla vuruldu umut güvercinlerim
Kana bulandı ayağına bağladığım
Buram buram sevda kokan
Hasret yüklü aşk şiirlerim.

Masum bir çocuk kadar günahsız iken
Kafiyeler anlamsız
Uyaklar yitik
Heceler öksüz kaldı,
Artık haykırmıyor
Seni seviyorum diyerek başlayıp,
Sensiz ben bir hiçim diyen imğelerim.

Ne bir mührü var üzerinde
Nede pulu
Adresine ulaşmayan mektuplar gibi
Nasırlı avuçlarımda kalakaldı
Hüznün dem vurduğu gecelerde
Gözlerimden damıttığım kana,
Mürekkep niyetine divitime batırıp
Acemi bir nakkaş gibi
Ak sayfalara nakşettiğim yürek seslerim.

Artık ne bir hokkam var
Nede ucu kırık divitim.
Kıblesi yitik bir şehirdeyim.
Kime adres sorsam muamma
Her köşe başı çıkmaz bir sokak.
Şimdi ben bu ölü güvercini
Kana bulanmış sevda şiirlerimi
Söyleyin hangi mezarlığa gömeyim?