Bir Resme Bir Şiir - 7 / Allah Aşkına

Her gece uyku diye kirpiğime astığım
Hayalini düşümde gül sineme bastığım
Gözyaşımdan ıslandı kurumuyor yastığım
Gözlerim kör olmadan çık gel Allah aşkına

Buhurdanlar misali taştıkça taştı gönül
Aklını zay eyledi şaştıkça şaştı gönül
Yürek yangınlarını eştikçe eşti gönül
Közlerim kor olmadan çık gel Allah aşkına

Alma boşa eline ne kâğıt ne kalemi
Kabul etmiyor gönül ne posta ne selamı
Dökmeden şu dillerim sitem yüklü kelamı
Sözlerim ar olmadan çık gel Allah aşkına

Esir etsem de dili otuz iki diş ile
Avunmuyor şu gönlüm hayal ile düş ile
Nikâh mı kıydın bana bağrımda ki taş ile
Baharım kar olmadan çık gel Allah aşkına

Tutmuyor mu dizlerin mesafeler mi ırak
Vuslata gün sayarken nerden çıktı bu firak
Kır atık zincirleri gel şu inadı bırak
Düzlerim yar olmadan çık gel Allah aşkına

Uçurumun başında senden haber beklerim
Geçmeyen günlerime geceleri eklerim
Ömür sermayem bitti sala canı yüklerim
Ölümüm kâr olmadan çık gel Allah aşkına.