Bir Sessiz Çığlık

Kendime dur dedikçe
Beni kendine saklıyor / sarıyor

Dudaklarını dudaklarıma örttüğünde
İçimde bir rüzgar esiyor
Damarlarımda ki kan sıcaklığı yakıyor tüm bedenimi

Bir sessiz çığlık

Rüzgar savurdukça yaprakları yüzüme yüzüme vuruyor
Hırçınlığında eriyor bedenim
Ben!
Sırılsıklam oluyorum
Toparlamaya çalışırken kendimi zor bela nefes alıyorum
Kaybolan duygularımı tetiklercesine kokusu tenime siniyor

De ki gittiğinde..
Tenime sinen kokunu içime çekiyor
Ve
Geceye sarılıyorum

İçim ürperiyor
Çıkmaz sokaklarım çoğalıyor dokundukça
Bir uçurum kenarında dizleri üstüne çöküyor gençliğim
Bir sen esintisi sarıyor bedenimi/ruhumu
Esiyorum esiyorum dinmek bilmeyen bir fırtına
Dur! Diyemiyorum
Kendime engel olamıyorum sana ve içimdeki duyguya

Gökyüzü karanlık bugün yine
Sen vardın aklımda bir de çıkmaz sokaklarım
Korkuyorum
Korkuyorum ki sorma

Ayağıma biriken adımlar çoğalıyor
Her yanıma yaklaştığında her elimi tuttuğunda
Ben
Tükeniyorum tüketiyorsun beni

Sorma ne haldeyim sorma
Saç tellerim kırbaçlıyor yüzüme vuran yapraklar,estikçe rüzgar
Paramparça kalbimi canımı yakıyor.