Bir Sevda Borcun Olsun
Gözlerimden taşarken süzüldün dudağımdan
İsmin dilimde hece anmadığım bir gün yok
Ağacımda dal iken kırıldın budağımdan
Yaprak yaprak savruldun yanmadığım bir gün yok
Sabah akşam hayalde, düşlerimde sen varken
Söyle nasıl alışır bu kalbim yokluğuna
Bir ömür mutluluğu ben kalbine adarken
Bu can nasıl dayanır yok olan çokluğuna
Henüz açmadan solan tomurcuk güller gibi
Koparıp dallarından kurutup gittin beni
Seni farklı sanırken güzünde yeller gibi
Bir fırtına sonrası canımdan ettin beni
Nedensiz ayrılığın külfeti dağ kadarsa
Bir düşün vebalini ağırlığınca ardır
Şu kısacık hayatta kavuşamamak varsa
Bilesin ki bir ömür, bu dünya bana dardır
Hadi çıkar kabinden git gidebildiğince
Bir mezar kaz gitmeden beni tam orda öldür
Aşkı oyun bellerken, sen olabildiğince
Oysa bensiz bir yaşam, bilesin sana çöldür
Dilerim özlemlerin her geçen gün çoğalsın
Bensizliği katık et yudumla her öğünde
Aşka dair ne varsa istemem üstü kalsın
Bir sevda borcun olsun yeniden döndüğünde
_Kardelen_
13.11.2012
Çok teşekkürler sayın Yılmaz, sonsuz saygılar...
Çok teşekkürler İsmail dost, sonsuz saygılar...
Çok teşekkürler Mustafa şairim, sonsuz saygılar...
Değerli yorumunuz için çok teşekkürler çetin bey, sonsuz saygılar...
Bir sevda borcumuz olsun, yitik kentli özlemlerin rüzgarında...
Tebrik ederim ablacım
her zaman ki gibi güzelliğini koruyan bir şiirdi.
sevgilerimle