Bir Sevgilisi Vardı

Sevdalıydı birine, deli gibi aşıktı.
Yüreğinde parlayan,hiç sönmeyen ışıktı.

Kız güzeller güzeli, ama biraz uçarı,
Görmek için can atar, çıktığında dışarı.

Buluşunca gönüller, ay onlara doğardı.
Göz kırpardı yıldızlar, güzellikler yağardı.

Konuşmaya ne hacet, bakışınca gözleri,
İçlerinde kalırdı, düğümlenmiş sözleri.

Gönlündeki bu sevda,hiç dinmeyen acıydı,
Yanındayken özlemi,deva bulmaz sancıydı.

Acımasız bu dünya,sürükleyip götürdü.
Olmayacak şeyleri,önlerine getirdi.

Beyaz güller kurudu,sararıp soldu bağlar.
Andıkça o günleri, yürekleri kan ağlar.

Aşklarının üstünden yıllar geçti aradan.
Beyazlanmış saçlarla, kavuşturdu yaradan.

Şaşkınlıktan dizlerin çözülmüştü bağları,
Birdenbire kayboldu, örümceğin ağları.

Gözden akan yaşları,yağmurlara karıştı,
Kalplerdeki çarpıntı, birbiriyle yarıştı.

Bakıştılar sadece, lal olmuştu dilleri.
Doruktaydı heyecan, titriyordu elleri.


Boyun eğip gittiler,herkes kendi yolunda,
Düşünerek maziyi, başkasının kolunda.




Şiirime ses olan Sayın Muzaffer Tekbıyık (Samanyolu)Beyefendiye çok teşekkür ediyorum.