Bir Soru B/eklemesinden Sabaha U/yandım

Dedim hüzn-ü melâline mislin bulunmaz,
Sana varan yollarıma sual olunmaz,
Aşkın közlerine bu can dayanmaz,
Dedin 'ey Züleyha!
Kuyu benim!
Sağır benim!
Kör benim!'
_hiç bir şeyi görmedin.*

Aşkın aristokrak seslerinde gün tüketmekten
ve aşkı alaturka zamanlarda öğütmekten
geriye
ayrılık kaldı...

Tek gerçek
gözlerin göğsümü çatlatan ağrılarıma derman olurken
sözlerin beni yaralardı...

Derme çatma şiir satırlarında
sesime seni katmak istiyordum
sen ol istiyordum yüzümün ş/afağı
sesinden içmek istiyordum
kevseri ab-ı hayatı...

Şimdi unuttuğum sancılı intiharlarım
senden kalma ağrılarım düşüyor avuçlarıma
olsa olsa özlem diyorum
bu perişan zamanlarıma
gözlerim kapansın istiyorum
seni b/astığım yaralarımda
ama gözlerim seni görmek istiyor bin defa daha...
...
Ruhum ayrı telden çalıyor
aklım ayrı...
ben susunca diyorlar ki;yağmurlar dineli çok zaman oldu
peki neden kurumuyor
yüzümün gamlı bakışları?

Aklımı her seferinde haklı çıkarmandan
sana adanmış ruhuma
kulak tıkamandan yorulmuşluğum yatıyor başucumda
ruhumun elleri şevkatle okşarken saçlarımı
aklımın 'dediklerim çıktı' çanları zonklatıyor başımı...

Şimdi sussun istiyorum bütün düşüncelerim
ötenazi istiyorum yüreğim için
ve kendime küsüyorum
beni hiç sevmemiş'imi benden öte sevdiğim için.

(beni sevmiyorsun dediğimde bana kızardın / bak şimdi beni sen haklı çıkardın
)

27 mayıs b/eklemesi tek bir kelime idi
*:5 mayıs