Bir Yanılgı Şimdi Suretin

/Toprak kokmak nasıl şey ki anne?
Üşümeyi unutmak duvar soğukluğunda ki bakışlarda?
Buz kesmek inancını yitirdiğini fark ettiğin anda.../



1...
Ben ne zaman başladım uçurumlarımı büyütmeye?

Ses çıkarmadan bak;
Akbabalar ki aç ve haşmetli bir bekleyişte,
Leş kargaları az geride erketede...


Bir yanılgıdır şimdi senin suretin
Suya taş atsan dalgalanacak kıvamda
Gelsen şimdi
Soyunabilecek misin üstündeki hurafelerden sorgusuzca?



2...
Sus pus sevişmelerin karşısına inatla dikilişim
Ve görevli memura mukavemetten iç edilişim;
Hiç biri bıraktığın hissizliğe denk düşmüyor.
Hiç ediliyor görmek istemediğin kimsesizliğim...

/Çorak toprakların doğurduğu bir piçtir aslında sevgi...
Öylesine aç ve doyumsuz./



3...
Yerin dibi şimdi dilime doladığım makamım
İç gıcıklayan bir siluet
Ruhsuz bir dokunuş
Apansız bir yıkılış...


Metalik bir radyo cızırtısından
Belki de erketede ki karga sesinden medet ummak...


Kulağı kabartacak kapı sesi bile kalmamışken
Evin içinde adımları saymak...


Elde kalan apansız bir ölümken,
Gereksiz bir eylem bu
Tek ayağıyla bir sele direnen köprüyü yakmak...


Hele ki;
Delirmişliğin adını yalnızlık koymak...



Eylül'2009 Aydın...