Bir Yudum Mey

İçtiğim bir yudum meyde sen
kalbim fırtınalarda gecenin bir yarısı
kadeh kadeh kahrediyorum
Sensizlik, bir burukluk değil benimkisi

Yudum yudum attıkça içime
aklım ermiyor ki, sarhoşluğu bileyim.
kalbim ayılmıyor ki düşlerime hitap edeyim

Senden sızan, bir sızıntı var içimde
sen sarhoşum seni hissediyorum

Vurmasın kapımızı kahırlı dertler
rahatsız edip uğramasın içimize
içimizde bir derde yer bırakmasın

Seninle benim bütün düşlerim
içinde tereddüde mahal kalmasın

Aşkınla her gece yanan hicranı
bilen var mıdır desem de
senden başka bilen olmasın

Met cezir içinde gelgitli aşklarım.
dalgalarla sürüklenip kaybolmasın

Sonsuzluğuna yürüdüğüm bu yol
başı sonu yok bir yolmuş,
bu yolda gidenler zaten
yavaş yavaş solurmuş
ve bu meyden tatanlar
hiç kavuşmadan ölürmüş

Bir duygunun esiri aklım,
uzak bir yolun şarkılarındasın
delicesine dinlemek, var
dinlerken içmek var seni
hep sen varsın düşüncelerimde
sarhoş aklım sende, yol ise umutsuz

( N.K. 22 Ocak 2011)