Bir Zehri Payedir Gözyaşı

Meftun bir hikâyenin ılık deminde
Gözlerim
Dökülünce düş yaprağı
Sakıncalıdır eylül sarı yaprakta
Sen kadın!
Tırnaklarınla eşerken sarı yüzlü baharı
Meşkleri gömüyordu ihtimallerin
Z/anla kırılır gün
Şak/aklarında...






Bir zehri payedir yalan
Kan kusuğu ayalarında
Emanet kutsi midir?
Bilmiyorsun hala
Üstelik düpedüz aldanıyorsun
Köstekliğin, göz yuvalarının
Çukurunda
Siyah halka
Güftesinde aşk parka
Aldanma






Ahsen-i beşer
Ukdede
Ahmak-ı hayal
Ukbede...
Taçlandır sunağını alazlan hadi
Başını kum altından çıkar da...






Kıssa mı?
Hisse mi?
Eylül dağında
Eylemi köz öznemi
Yükleminde gizlenen
Hepsinden doldur ye işte
Çıkın gani, ülserin azsın
Zümrütü kara
Hikâyende...





Hadi sen kedilerinle avun
Düş olsun soğuk sermayen
Ömrün en yalın halinde hikâyen
Sokul gölgene
Sarıl erken duyulan ses kesiğine...





Unut/ma
Ellerin kıyamette tutuşur ensari bir yakaya
Ve hırkandan dökülürken bir yaman ağrı
Deşilir o vakit sükûtun bağrı
Üzülme...
K/an aksa da rengine sadık,
Gözyaşın
Berr/ak
Ay'da umut tükenir gün şafağa dönünce
Güneş bin yıllık uykuda gafil
Onur ki zedelense dahi
Gönlünde siyah mühür değildir cürüm...
Var sür, şükür kınalarını af'la
Tuf/anlarına...






Menevişlerin düşüyor göğüs ortana
Süzülürken gözbebeklerinden
Kelebek sedan
Göm kanatlarını kırmızı kozalağa
düş kırıklığınca..




Yumuşaklığınca uyu
Sar sarmalan

Dalma heceye
Göz yum şımarık geceye...
Elbet siy/ah beyaza soyunacaktır
İmsak vakitlerinde...
Gül hadi...