Bırak Sensizliğe Alışsın

Şu tufanlardan arta kalan yüreğimi
Gök kubbeden yağmurlarla yıka
Sel olup yağsın üstüme her bir damla
Yıka ki
Bedenime sarmal olan sevgin silinsin
Tükenmezse de akıp gitsin bu sevda
Fırat'a / Dicle'ye hatta nereye isterse
Şu yosun yeşil bakan yorgun gözlerimi
Kurşun ağırı en mor bulutlarla kapa
Rastık çek kirpiklerime en okkalı
Kapa gözlerimi canımsın ey sevgili
Kapa ki...
Seni duyabilse de hiç görmesin
Gör/mesin ...
Şu teninden çalıntı sen kokan ellerimi
Mihrabım da adınla bedenime tutkalla
Ya da bağla beni sensiz bir dünyaya
Bağla ki ellerim...
Hasretinden ölsem de sana hiç değmesin
Şu tek mihmanı sen gönlümü sök yerinden
Al aşkını al sana deli sevdamı içimden
Yak,yak ki...
Alevler yol bulup arşı alaya yükselsin
Ne gözyaşlarımı gör
Ne çığlıklarımı dinle
Sen bana aldırma
Bir avuç kül kalsın
Yüreğim
Gözlerim
Ellerim
Gönlüm
Bırak sevgili sensizliğe alışsın