Birkaç Adım
.
.
.
.
.
Hava koyuydu
Bize parlak olan
Kendi içlerinde sönüp kayboldu
Yer gök durdu
Tüm görüntüler soyundu
Beni gecenin içine süren
O eni iyi tanımadığım siluetler
Karanlığa kadife elbiseler giydiren yumuşak gölgeler
Tüm günahları peşine takmış
Hızla geçen görüntüler
Sessizce sürüklüyor gezilerine
Hiçbir arzunun uyandıramayacağı hayaller
Kadim dilinden uçan nağmeler
Koca bir hiçlik gibi okşuyor yüzümü
Ulu çınarlar
Kuşkanatları
Zilli böcekler
Tanrı günlüğünden
Müziğini çalıyor uğultulu sesler
Bir yağmur damlası göğün tüm renklerini toplamış dans ediyor yine
Sonsuzluğun içinden
Bize parlak olan rengi bulacağız
Bulunmamış zaman sallanacak avuçlarımızda tutkuyla
Yıldızların sığındığı ülkende
Kantatın romantik kahramanları
Ay tenli suları kutsayacak
Tutsaklığımızı da
Sevinç dolu bir gülüş
Kıyıdaki kumlara değin
Hare hare kundaklayacak çocuksuluğumu dalgalarda
Son aralıktan
Son kez çağıracak tenime yapışan adımı
Yaban çıplaklığın içinden
Kokunu yeniden özümseyeceğim
Tüm yansımaları doğuran tek bir eşzaman
Nesneler ve nesnellerin imgesi olan
Hayat ağacı
Kimi sevsem kadın kokuyor
Özrü kabahatinden daha pahalıya satmak isteyen...
Kimi sevsem kadın kokuyor Özrü kabahatinden daha pahalıya satmak isteyen...
bana göre şiirin başlangıcı burası
diikat!!! yani bu şiir tersten okunmalı ki -her son yeni bir başlangıçtır'a- kapı açsın
yaşanmışlıklardan başlayıp yaşanacaklara taşıyor şair kendini ve bizi
kantatın kahramanı ya da kahramanları o ilahiler ki iç sesimiz
yağmur damlasındaki renklerin yanına sıkıştırmaya çalıştıklarımız ve bulmaya
çalıştığımız kendi rengimiz en çok da
arayışlarımız H/içlik olmak adına geçtiğimiz aralıklar
gerçek tenlerden sıyrılıp ay tenli sularda arınmalarla başlayan hayat ağacını bulma isteği maddeden vazgeçiş ve öze varma
ve ve bir çocuk saflığı timsali yarattığımız sevdamıza dönüş
kokunu özümseyeceğim demiş ya tam da burası işte
çünkü sadece tende tanıdıkları geride bırakmak istediği şairin
yalanlardan tutunmayı bilmeyenlerden ve sahteliklerden usanmışlık
acımasız ketum ve sabırlı olmak adına yola koyulmuş bile çoktan
eh şimdilik bukadarı yeter diyorum aslı herdaim şairde elbet bizde ki sadece anlayabildiğimiz yansımaları dizelerin
tebriklerimle efendim🙂
istesekte vazgeçilmeyecek koku..
içimize çektiğimiz her nefesle yüzleşmek gerçekliğimizle, yüzleşmek hep acılıdır..
cesur şiir
Tebrik ederim Bulut bey
'Kimi sevsem kadın kokuyor'
ağaç sevdin mi hiç sen dalı yaprağı olmayan kuru bir ağaç
çiçek sevdin sen kadın kokusu alman o yüzden çünkü kadınlar dilek purtullarini çiçeklere asar
yol sevmişsindir mutlaka ama yola çikmayi asla çünkü kadinlar yol boyu dinlencelerde soluklanırlar
ama iğde sevmişsindir mutlaka iğdenin dalları yerde senin yürek sere serpe iğde
kavla beni nemliyim yanmak istiyorum..!
"bir kaç adım"
değerli adımlar şiir yolunda 😆
tebriklerimle çok 👍
saygılar
Kimi sevsek, düşürüyor kutsiyetini sevmenin. ve ne doğrudur yoku hiç hiçi var yapmakta ki marifet...
Bazı bölümlerde uzaklaştım sanırım kendimden. 🤐
Okuduk yaşar gibi..!
Şiirce
👍