Birşeyler Kurtarmalıyım Elinden Ölümün..!

mutlu günlerimiz vardı bizim
ve umutlu türkülerimiz...!

sulara çizdiğimiz resimler vardı
acılardan,yalnızlıklardan yana..,
bir girdap olup
atmasını bilirdik
en derin yerlerine okyanusların..!

bayraklar açardık yokluklara karşı
direnirdik
dalga dalga
birbirlerine akardı sevdamız
yokluğu hiç eklemedik sevdaya..

adam gibi sevmenin
adam gibi direnmenin
ve adam gibi yaşamanın
kaidelerini bozmadık
istisnalarda bile...!

çalışır dururduk
yaşamın en alevli, en kor fırınlarında
belimizde ki kemer gibi olurdu ellerimiz
biz o ellerle okşardık dağınık saçlarımızı
çökelip kalırdı yanıbaşımızda hayat
ve onun içinde akan o deli sevdamız
bize secde ederlerdi...

mutlu günlerimiz vardı bizim
ve umutlu türkülerimiz..!

hergün milyon kişinin ölümü
istatisliklere düşerdi
o sessiz gidişin ise tam bir trajediydi..

yıldızlara
kuşlara
bu sürgit yalnızlığıma
ve kovduğumuz acılarımıza tet tek çağırıyorum şimdi
ne varsa seni anabileceğim
seni anabilmek için bu büyük dehlizde..
elinden kurtaramasamda seni
ölümün
birşeyler kurtarmaya çalışıyorum
anarak,yazarak,türküler söyleyerek bir başıma
yalnız
yalınayak ölümün..!



"Bölge Haber Gazetesi'nin 1294.cü sayısında yer almıştır"