Bit/işte

//bir arkadaşın Umut makamına yazdım//

Kara tahtasında
şah çeken bana
amalandı yalanlarla.

Verdiğim mendille başkasına
akıttığı yaşları sildiğinden beri.
Duruyorum iki cümle arasında
menşesiz ve fazlalık bir söz gibi.

Hangi yanımdasın,
hangi anımda yoksun?
B(s)ildim kiprik ıslatanım
olmayacaksın artık.

//Biterken başlar her şey biterken aslında
iterken aşklar hüzünleri çalar fasılında
bir şarkı oldunsa.//

Yeni bir umuda,
yeni bir hayata,
yeni bir aşka
süre tanımak
ihtimal kapımda.

Dünyanın bir kutbunu bilirdim oda kuzeyde
pusulamı çalmış dümenim hep o surette.
Ama akıp gidendenin kordonunda
güneyde bir yerlerde b/aşka kutup olduğunu.
Sonrasını öğreneceğim
duraksamış olsamda.

İşte o günün umudu için işte
kanatlanıp uçacağım hayal kollarından
ve çelişkilerle dolu hayat bana
bir (sen) olmadığını hatırlatacak.
Yüreği pamuk sarması,
yüreği çıplak bir adamın beyaz sayfası,
beni yazacak y/ansız sevecek bir gün.

ve sevilmeye geç kalmamışsam eğer
sever ulan bir adam
sever Basra'sı kadar.
Bir mut varsa o mut budur işte
sevdiğim kadar sevilmek b i t / i ş t e


16ocak10