Bittiğinde Rüya ...

-Ay karanlıktı ve su yürüyordu yüzümde
kimse görmedi kimse bilmedi ...
şiirle silindim ... yüzümün yaşam rengini
yoktunuz ...-




Yoktular
hiçliğime sarılırken kollarım sarmaşık
duvarlarımı ördüler melekler
toprak sabırsız bekliyordu sinemi
sen gördün babam gördü
ve birde Leyla ... anne



Musa'ya dedim ki
gitme ...


Yırtılır gözlerimin perdesi ıssızlığın avazında
sinsice çöker gecenin karası bakışlarıma
bileklerimde dermansızlığı yaşamın
devrilir başım omuzlarıma
duymadı ...



Duymadılar
içimin kıyılarına vurdu cansız martılar
silindi sesi yaşam denizinde yüzümün
bittiğinde rüya
onlar uyuyordular ...