Bittim Bir Aşkın İçinde...

Günler günleri kovalıyor
Ardın sıra bitmez bir kalabalık
Her şey ellerimin ucundan gidiyor
Söylenen her söz kulağımda çınlıyor
Gidişin ve hayatımın ortasında kalan çelişki
Durduğun sokaklar
Sessiz kaldırımların yalnızlık şarkıları
Aşkın amansız katilliği içinde
Sadece ölen aşkımız sanıyorsun
Bende bittim bir aşkın içinde...
Bunu hiç görmüyorsun...

Umutlarım kanlı bir yüzün portresi
Hayallerim faili meçhul bir cinayetin sanığı
Göz yaşlarım dalgalarda boğulan bir çocuk...
Hasretlerim hüzünlere bölündü...
Saatler artık sadece yalnızlığa ulaşıyor
Gün bitimlerinde bir alacakaranlık
Denizlerin fenerleri rehberlik yapamıyor artık
Ve aydınlatmıyor ay geceyi
Yıldızlardan resimler çizemiyorum artık
Yalnızlığın içinde tek aşkımız mı bitti sanıyorsun
Bende bittim bir aşkın içinde...
Sen görmesen de ...

Ağladım...
Yüreğimden kezzap misali akıp giden
Gözlerimde görünen o yaşlar
Yaktı bütün her şeyi görmediğim bütün duyguları
Tattığım bütün mutlulukları yaktı bir seferde

Düşlerim sönük kaldı artık sende...
Sevda kubbem devrildi ..
Mum ışığı da aydınlatamıyor artık aşkımızı
Hiçbir söz avutmuyor ve hiçbir melodi
Sen gittiğinden beri ..
İdamlık duygularım var artık..
İntihar kokulu hüzünler damarlarımda geziyor
Kessem aşk damarımı kanatsam bütün dünyayı
Biter misin bende...
Gider misin benden
Ah..!
Ah...
Bir bilsen sadece aşkımızın bitmediğini
Yalnızlığın fanusunda ölenin ben olduğumu
Bir bilsen seni nasıl sevdiğimi
Belki de yaşamaktan vazgeçersin böyle sevildim diye...
Şimdi ben bittim bir aşkın içinde...