Biz Aynı Düştük
İlk kez bir ikindinin ılıklığında
- mutluluk kılığında -
Öpüştük.
Soluk alan tek ağızdık, adımız sevgiydi.
Biz, tüm gönüllerde aynı düştük..
Gün geldi, kırıldı sırça saraylar,
Gözlerden ıraklara
Ayrı düştük..
İlk biz değildik ayrılan,
Ama biz, birbirimizden habersiz,
Birlikte ölmüştük..
Durdu zaman..
ayrılığı sevmezdim içinde sen olmasaydın
belki de hiç ölmezdim seni bukadar sevmeseydim
çok güzel bir şiirdi habim
yüreğine kalemine sağlık
👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍
harika bir ayrılık şiiriydi. tebrikler ...👍👍👍
Kisa öz ve cok güzeldi. Kaleminizin devami dilegiyle. Sevgi ve selamlar
ayrılıklar zamanı durdursada akıp geçen bişeyler var yinede ....ömür.....
kutlarım👍👍👍👍
Ayrılanları sevmem Gidenlerden hiç hazzetmem Kaç gün doğmu, yudum şu gönlü Yatmadan baktım ki gene kirli.
Evet leyla Senin gözlerinin karasında kaybolan Mecnun sanma beni İkimiz aynı sevgiyi arayan kişileriz.
Ya tut düştüğüm yerde Benle beraber ol Ağır aksak biten. Bir durup bir yürüyenleriz Nasıl canın yandığında Derinden ah çeken sen Senin canın ben.
Hayır hayır Ne desem Biz iki ayrı canız Birimiz yorulur birimiz tırmanır. Gün gelir Gece gider Unuttuğumuz söz gelir: Ey insan Adem ve Havva Sizi Yaratana uydunuz mu Yoksa şehvet nöbetleriyle mi geçti zaman Yaşamın anlamı bu mu?
İşte hayatın sorusu Sevmek gerek ta Gönlü vereni bilerek Gönülden bir Allah sevmek.