Biz Fark Etmeden Büyümüşsünüz
Bu gece,
Şiirlerinizi,öykülerinizi okudum.
Daha dün küçücüktünüz.
Meğer,
Biz fark etmeden büyümüşsünüz.
Akşam olunca,
Kapatıp kapılarınızı,
Karanlığa serpmişsiniz ince duygularınızı.
Bisiklete binen çocuklara imrenmişsiniz.
Üzülmüşsünüz,
Yükleri kendilerinden ağır kadınlara.
Sokak kedileri acıtmış yüreğinizi.
Ruhunuzu sarsmış depremin izi.
Dillerini öğrenip çiçeklerin,
Bizden çok onlarla konuşmuşsunuz.
Kardeşlik,dostluk,barış,
Özlem nedir,
Özümsemişsiniz yaşayarak.
Pencerenizden izlemişsiniz yağmuru,
Ağlayarak.
Gündüzün mutluluğuyla
Geceleri uyuduğunuzu sanmışız.
Yıllarca nasıl da aldanmışız.
Daha dün küçücüktünüz.
Meğer,
Biz fark etmeden büyümüşsünüz.
anlatımdaki akıcılık şiirin içindeki doku güzelliği ve zamandaki durmayan zembereğin nelr götürdüğü ve neler kattığını imgesel anlatan harika bir şiirdi kutlarım şair dostu saygılarımla
En yakınında bile dururken göremediklerimiz sonradan farkettiklerimiz...
bir anne ya da babanın çocuklarına tepeden bakarak konuşmasına sinir olurum...çocuğunun göz hizasına eğilmek zor gelmemeli...o zaman çocuk kendine değer verildiğini anlar...birey olduğunu...var olduğunu anlar...
Çocuğunuzun sizin boyunuza gelmesini beklemeyin...siz onun boyuna inin...sevgileri paylaşmak için biraz fedakarlık ...kazandırır...🙂
Kaleminize tebrikler şair Konu mükemmel
👍👍👍
cok güzeldi abicim uzun zamandır ugrayamadım sayfana teşekkürler
çok güzel paylaşımdı yüreğinize sağlık sevgi ve şiirle kalmanız dileği ile
şiir kendi içinde öğretici,
büyüdü,adam oldu,
farkettirmeden gitti
kutlarım hocam
sevgiyle kalın...