Biz Olmayı Özledim

Düşüyorum sevgili
oysa uzatsan ellerini
daha tutunmadan başarabilirim ayakta kalmayı
gitmelerinden yoruldum
gelmlerine muhtacım şimdi...
Evet bir gel desen
yada gelsen
gözlerinden bir damla mutluluk çalıp kendime
tüm hüzünlerime müebbet veririm bir kalemde...




Ah be sevgili
Ölüyorum şimdi
beni unuttuğun yerde nefes alamıyorum
boğuyor bu sensizlik beni...
Bu tanımadığım aydınlık korkutuyor beni
evet yanlış duymadın
senin o acımasız yüreğinin karanlığını
buz gibi ellerinde ısınmaya çalışmayı özledim...




Düşlerimi çalıyor sensizlikle doğan yarınlar
umutlarımı azaltıyor...
Ne var sanki
yüreğinin bir kenarında yaşatsan beni
yada izin versen
ben yaşatmaya çalışsam tekrar ikimizi...




Bizdik sevgili
Biz olmayı özledim şimdi...





şiirime sesiyle can katan BİRSU Hanıma çok çok çok teşekkür ediyorum...