Boğazımda Düğümlenen Sen

Sigaramı çekiyorum şimdi içime
Ciğerlerim bayram ediyor
Dumanında seni görüyorum
Hayal meyal
Sonra seni çekmek istiyorum
Kalbime, gönlüme, yüreğime
Ama olmuyor

Boğazımda düğümlenen sen,
Ne yutabiliyorum
Ne de oradan çıkarabiliyorum
Sonra bir daha çekiyorum sigaramdan
Yine aynısı oluyor, hep aynısı...

Sevmekten sınıfta kalıyorum
Diğer derslerim hep beş
Mesela yalnızlık, keder
Mesela sensizliğim yüzden beş

Özlem kokuyor
Sigaramdan geriye kalan filtre
'Yazık' diyorum
Bu düşüncelerime
Ve keşke'yi hissediyorum ilk defa
Vücudumda ki tüm hücrelerimde

Hiç bu kadar zor olmamıştı
Aldığım nefes
Kurduğum cümle
Hissediyor musun bilmiyorum ama
Ağzımdan çıkan her harf
Sen'le başlıyor
Ve de sensizlikle bitmeye
Mahkûm bırakılıyor

'Hayret' evrende ki var oluşuma
Bir kez daha 'hayret'
Var oluşumda ki sen olmayışına
Ve son kez 'hayret' ki
O da sadece üç nokta...


...kederin kalemi...

Son bir not: Sokaktan gelen çocuk sesleriyle "Merhaba" diyebilmek yeni bir şiire...