Borçlu
Girip titrettiğin gönül telime
Sen sevgi borçlusun sen aşk borçlusun
İntizar etmekte gelmez dilime
Yine ben yanarım allah korusun
Bilmiyorum nasıl başa çıkarım
Hayallerin arkasından bakarım
Selamınla şu dünyayı yakarım
Ben sevdikçe sen yabancı olursun
Senden habersizdim kendi dünyamda
Ümit verip güneş oldun ufkumda
Neden bırakırsın gönlümü darda
Durduk yerde can evimden vurursun
Bilmez misin her insan bir dünyadır
Ümidi sevgisi gururu vardır
Sayende bu dünya mezardan dardır
Vicdanına nasıl hesap verirsin
Bırak darma dağın kasın anılar
Bilmiyorum ne getirir yarınlar
Bundan sonra beni sonsuzluk paklar
Belki mezarımda bir gül olursun
Mahşerde davacı olamam sana
Doyumsuz duygular yaşattın bana
Asıl orda muhtacım kollarına
Senden vazgeçemem iyi bilirsin
üstad okurken mısralar akıverdi. ama bir o akdarda kıskandım. E ne de olsa hece şiiri. tebrikler
teşekkür ederim asuman hanım
sizin tarafınızdan beğenilmek
ayrı bir güzellik
NE NAĞMELER,NE ŞİİRLER,NE ÖYKÜLER,ROMANLAR YAZILMIŞ,SEVDALARA... BİTMEZ TÜKENMEZ YÜREKLERDE İZİ. GÜZEL BİR ŞİİRDİ, GÜNÜME DÜŞEN.. SEVGİ VE SAYGILARIMLA DEĞERLİ KALEM
teşekkür ederim arzu hanım ve tüm şiir dostları sevgide alacak borç olmaz elbet ticaret değil gönül işi bu
ama bir yoldan dünyanıza girip aklınızda bir şey yokken
sizde gerekli hassasiyeti gösterirken sizi gönülden yaralıyorsa
belki aklımın olmasa da gönlün alacağı oluyor işte elimizden başkada bir şey gelmiyor zaten beddua da edemeyiz ancak
ufak yollu sitem bizimkisi
ona da engel olamıyoruz
bizde bir deyim vardır gönül umduğuna küser
sevgiler saygılar hepinize
ne kadar naif dizeler .... hem üzgün hem değil ....karşık duygular içindesiniz belli
sanırım sevgi söz konusu olduğunda borç-alacak dengesi olmuyor :))
tebrikler Fevzi Bey 🙂