Boş Ver Be Hüseyin

Bir hüznün matemindeyim bu akşam
Pencere kenarına oturup semalara bakarım
Yine yalnız yine tutsak elemlerin içindeyim
Gökyüzünün siyah rengine yerleşmiş yıldızların ufkundayım



Gecmiş geçmişti zaten gelecekte bir gün gelecek
İkisinin arasın da bu hep böylemi sürecek
Boş ver be Hüseyin hayat nasılsa bir gün senin için solacak
Bilinmeyenle uğraşmaktansa bilinenden sana tat verecek




Bir hüzün rüzgarı uğulduyor içimde
Yine bilinmeyen nağmeler fısıldıyor tenimde
Sessizliğin içinde sessizce susuşuyorum kendimde
Tan vakti ağarırken geceyi uğurlarken ağlamaklıyım yine



Gecmiş geçmişti zaten gelecekte bir gün gelecek
İkisinin arasın da bu hep böylemi sürecek
Boş ver be Hüseyin hayat nasılsa bir gün senin için solacak
Bilinmeyenle uğraşmaktansa bilinenden sana tat verecek




Çık git artık hayeller işiniz yok yanımda
Kime neye nelere bu isyan bu zifiri karanlığa
Hayat neden var hep böyle kalacak mıyım sonsuzluğa
Acı keder de neymiş, yaşamın rengarenk dönmek varken kokusuna



Gecmiş geçmişti zaten gelecekte bir gün gelecek
İkisinin arasın da bu hep böyle mi sürecek
Boş ver be Hüseyin hayat nasılsa bir gün senin için solacak
Bilinmeyenle uğraşmaktansa bilinenden sana tat verecek



02.02.2006