Boş Ver Be Ninem

Ebruli bakışlarının altında yatan giz
Saklayışıdır mazinin yontulmamış hüznünü
Cefası kâr mı kalır muallak savaşının
Alın terin vardı her kuruşunda namusun
Üç kuruş meteliğe harcanmazdı kınalı kuzuların
Ve çetrefilli düzene ayak uydurmaksa niyet,
Boş ver be ninem yüzü suyu hürmetine sadakan olsun
Dualarla büyüttüğün bebeciklere hakkın




Duvardan duvara iple bağlıydı beşik
Ve dilinde gurbeti yâd eden türkü pelesenk
Ağlayışları sükûta ererdi sallanırken anıların koynunda
Sonra okurdun pirinç tanelerini zeka/t niyetine
Zemzem suyunu unutalı ters yöne gitti ömür
Vefasızlığın kanlı elleri değdikçe yüreğine
Ölümün ayak sesini tanır oldun efkârlı gecelerde
Boş ver be ninem, gönül dinginliği benzemez hiçbir şeye
Kalbinin aklığı karaya çalmamışsa hala,
Hayat vardır ahiretin ölümsüz kucağında







Her şerde bir hayır vardır diyenlere inat
Hayırda şer beklemeye alıştı zamane gençliği
Öğrenmedik elbet, diretildi Aristokrat zihniyetlerce cefa
Halbuki özledik Polyanna'nın pembe düşlerini
Pamuk şekerlerimizde bıraktık yapış yapış kahkahaları
Şimdi masal tadında mutlu sonlara hasret,
Fantastik bir serüvenin baş kahramanlarıyız biz
Boş ver be ninem, efsanelerinin tadı benzemez hiçbir şeye





Koynumda sakladığım yanık türkülerinin izi derin,
Her gece ağlar umutların rahminde binlerce cenin
Kefensiz gömüldü vefa
Ve serildi toprağa selası okunmadan
Yolun sonuna geldik mi dersin bir ayağımız çukurda
Boş ver be ninem, inadına yaşayalım anıların çocuksu saflığında







Aralık / 2012








Okan şairime en kalbî teşekkürlerimle...