Boşluktaki Dinlenmelerim

Beşiktaş-Kadıköy arasında
Bir vapurda
Ben benimleyim.

Daldım düşüncesizliğime
Yokluyorum düşüncelerimi
Bomboş kafamın içi.
Oysa her vapura binişimde
Kayboluyordum
Hayallerimin içinde.

Dedim ya bomboşum bu kez
Dinleniyor ruhum mavinin enginliğinde
Sadece
Köpüklerin beyazlığını düşündüm bir an
Bundan daha beyaz var mıdır diye.
Var tabii
Ne olursa olsun
Unutamam
Hayallerimi.

Gözlerimi kapatıyorum
Sol kulağımda bir ıslık sesi
Rüzgarın sesini şiddetlendiren
Rüzgarlara isyan eden.
Bilen bilir
Şu anda
O bile umurumda değil.

Saçlarım dağılmıştır
Rüzgara izin verdim dağıtsın.
Gözlerimi de ağlatsın sebepsiz yere
İsterse rimelimi akıtsın.
Vapurun motorundan sıçrayan
Bembeyaz köpükler
Oyun oynamış dalgınlığımda
Islanmışım beyazlığında.
Şaşkın bakışlar dolaşıyordu üzerimde
Güldüm ıslaklığıma gülen gözlere
Umurumda bile değil
Bu gün ben
Hiç olmadığım kadar benimleyim.

Martılar..
Sizi düşünemedim bile
Beni affedin
Oysa gözleriniz ellerimde
Gevrek var mı diye
Rızkınızı denizde arayın
Bugün benden hayır yok size
Baksanıza halime
Tüm duygularım firar.

Ruhun dinlenmesi mi bu?
Dinlenen düşüncelerim
Duygularıma beni biraz rahat bırakın dedim
Arada silmek gerek tüm düşünceleri
Yenilemek gerek duyguları
Aslında
Görmek gerek boşlukları.

Ama fazlası zarar
Bekleyenim var.
Boşluktaki dinlenmelerim
Kadıköy'e kadar.