Bu Kadar Erken Susma...

Soğuk dağdan düşen çığ
-kıyıda üşüyen taş-

Çürümüş miyasmalar çıkartıyor
Gün
Yanak
Yanak
Yanarak

-Dudağının üstündeki şeftali tüyleri-
Aralarında can çekişen yıllar
Dil çıkarınca koyulaşan espas
Çaresiz illetlerin yakası gibi hayat

Sen hala yatağındasın çocuk
Yattığın yerde düşlerinde uyuyacak
Hadi kalk!
Güneş birazdan uyanacak

Manzara arama
-mezarın penceresi olmaz-

Bakma karanlıklara
Keşifsiz adaklarının izinsizse ruhu
Buhranı titreten tomurcuk
Patladı patlayacak
Yaprağında buğu

Damlalarla çıktığın yol
Ayak izsiz
Takibi zor
Yılgın

Hadi!
Kalk ayağa çocuk...

Ölümün üç günü bağışlanmış
Kapıyı kapatma
Sakın
Soğuk mermer duygulardan
Yarın
Soluk güncenin sayfalarından buruşturulup
-neresinden rast gelirse-
Yoksa!
Oradan tutup kopartılacaksın

İlk gün gibi son günü de güneş suyunda yıka/n

Yeşilin nemi kalmasın bir başka bahara
Çakıl taşları ağlar kumlara
Sesleri bir deniz kabuğundan söküp getiririm

-ama-

Sen kalk ayağa
Çıplak ayaklarımızla ezelim sahili -maviyi-
Üşüyen ruhumuz değil bedenimiz olsun
Bu defa...

Suyun yemini var
-o taş sürüklenirken-
Cennetin sükûnetini bozacak

Artık hiçbir şey eskisi gibi olamaz
Bu kadar erken
Susma
Susma
Susm
Sus
Su
S
...