Bu Kalp Süresiz Mühürlenmiştir

İnce bir sırat üstünde,
Eşhedü varlığından,
Kefere yokluğuna geçtim...

Biliyorum,
Affında mecralar toz duman olur.
Bir köle her gün,
Besmelesiz başlarsa nefes almaya,
Hangi günah boyundan aşağı durur.
Hangi doğruluk kendini bataklıkta bulur...

Cehennemler de yanacağımı bile bile,
Melekler ibadetteyken,
O cennet gözlerinden kaçtım.
Bir yanım başlarken yanmaya tuhaf tuhaf,
Ne yan kalmış aslında,
Ne yön,
Her yanım ihanete t/araf...

Secdesiz eğilmelerde şaştı rotam,
Lam elif gibi ötresiz uzattım boynumu.
Vur kılıçtan keskin kalemini,
Sualsiz kelimelerle sus pus olayım.
Vur da,
La olayım sonsuzluğuna...

Gayri kelepçeler zapt eylemez elimi kolumu,
Zaptiyeler en az yüz manga ile kessinler yolumu.
Boynumda idam fermanı,
Kolye gibi asılı dururken,
Hey cellat ne olur,
Ölüme beni yavaş yavaş alıştır.

Sessizliği bozarken gıcırdayan,
Kilit sesleri.
İşte o zaman,
Bu kalp süresiz mühürlenip kapatılmıştır...