Bu Kente Yalnızlık Çöktüğü Zaman
Bu kente yalnızlık çöktüğü zaman
Gidenlere yakılan türküler dolar sokaklara
Kan ve barut kokusu gelir karanlığın içinden
Eskimeyen isimlerin
Büyümeyen yarınları yürür caddelerde
Üşüten bir rüzgar eser
Deniz dokunur elleriyle yüzüme
Bu kente yalnızlık çöktüğü zaman
Devrim şarkılarıyla gözlerin düşer aklıma
Kızıl şiirler büyür işçi mahallerinde
Sol kolumda tarifsiz bir ağrı olur suskunluğum
Fabrika servisleri geçer açlığın içinden
Sessizce kapatır ışıklarını evler
Yıldızlar dokunur parıltısıyla gözlerime
Bu kente yalnızlık çöktüğü zaman
Uzak ülkelerin asi çocukları doluşur sol yanıma
Yeşil mavi bir mevsiminin habercisidir artık
Hınca hınç dolu meydanlarıyla şehirler
Emekten yana sözler dökülür kürsülerden
Daha bir aydınlıktır artık gelen günler
Yanık tenli bir mevsim sokulur düşlerime
05 Kasım 2010
Beşinci mevsim başladı
Çok güzeldi efendim bir kentin yalnızlığına düşen bir şiir. Tberikler,yüreğinize sağlık.
Yeni bir gün yeni umutlar
Güzel bir şiir okuttunuz kutluyorum.
Saygı ve sevgilerimle.
Eskimeyen isimlerin Büyümeyen yarınları yürür caddelerde Üşüten bir rüzgar eser Deniz dokunur elleriyle yüzüme🤐
yürekten akarken şiir dokundu bize de.
her mısra ayrı bir güzellik taşıyor 👍
tebrikler oktay güzeldi👧
şehir yalnızlıkları....😙
çekilmez oldu şair...
haklısın.. tebrikler👍👍👍👍