Bu Kimin Melodramı

Bu kimin melodramıdır, sayfalara kazıldık
Tarihin tutanağına, bin elemle yazıldık



Yaka paça sürükledin düşlerimi kedere
Oysa aşka and içmiştik o gün kal u belada
Nasıl küfretmesin gönül şimdi mel'un kadere
Nikâhımız kıyılmıştı hani arş ı alada
Bir zamanlar dudağına mühürlediğin ismi
Müezzinler zikrediyor okunan her salada



Her veda bir başlangıçtır, sancılı öykülere
Budur namerdin yazısı, böyledir dinde adet
Acıyla uyuyacaksın, hummalı uykulara
Takvaya erdirmeyecek, seni hiçbir ibadet
Canı canandan alarak, işlediğin günahın
Allah katında yok yeri, git şeytana biat et



Onmayacak günahımla, doldurduğun kefeni
Tartmaya muktedir midir, o kahrolası mizan
Ona gelinliği layık gördün, bana kefeni
Yerle bir eyledin canı, koymadın ruhta izan
Bir zamanlar ilkbaharla, anılan yüreğime
Şimdi her dem zemheridir, ömür bir sarı hazan



Çarşafların iliğine, akıttığın kanımı
Her aklıma geldiğinde, alnıma sürüyorum
Taşımaktan yorulduğum, iğrendiğim canımı
Kırık dişime takarak, meçhule yürüyorum
Bihaber olsam da senden, kurtuldum sanma sakın
Fotoğraflarda gördüğüm, yüze tükürüyorum



Sen saadete uyurken, ben aşka uyanırım
Katran karası gecede, seviştiğimdir dabbe
Sapla sırtıma bin levye, acıya dayanırım
Kur-an'a el basıyorum, şahit olsun gök kubbe
Sığınıp dinin ardına, Hakk'tan bahsetme bana
Güzümle görsem inanmam, iman ettiğin Rabbe



Kor geceye sığınarak, aya yazdığım şiir
Hüznün rahminden doğuyor, kanayan bir sanata
Topla düş kırıklarını, veda et aşka şair
Taptığın ?özlem? diyerek, yüz çevirdi ?hayat?a
Artık onu romanlarda, şiirlerde büyütmek
And olsun ki küfretmektir, aşk-ı edebiyata




Bir kâbusun sonsözüne, kahrımla uyuyorum
Yalnızlık benim başkentim, şehrimle büyüyorum





(A-Y)



-bitti-