Bu Köy

artık bu köy de sıkmaya başladı beni
gölgemle paylaşıyorum yalnızlığımı
kimsesizlik ölüm gibi tiksindirici, itiyor acımasızca insanı
insanların suratları yokluklarının acısından asık
kuşlar bile eski şarkılarını çığırmıyor artık

dedikodular dayanıksız, mantıksız, uyduruk
değerler yıpranmış, beyinler umutsuzluk yuvası
yaşamak yorulmuş zevksizliğinden, umutlar sadece Allah'a iyi kulluk
beklentiler ufuksuz, ahımız ses veremediğimiz ekmek kavgası
kurbağalar sustu, kuşlar sustu, kimse bilmiyor bu yas kimin yası

gelenimiz yok, görenimiz yok, soranımız yok
vermeden alma sevdası bürümüş tüm fırsatçıları
tüm yasaklar körüklemiştir rüşveti daha çok
çobana, imama, muhtara ver, ver jandarmaya kalmadı insanların erkleri
bilinmez kimin icadı insanları gaddarca ezme zevkleri

bir de AB çıktı umutsuzluk ufkumuza sancılı bir umut
neyi getirir, neyi götürür sigara dumanında münakaşa
tarlasını, ineğini satmış, satmış tavuğunu azında gevelediği dut
çekti mi biraz da şarabın kötüsünden gözler tilkileşir
aslanlaşmış yürekleriyle bakmışsın karşında bir sürü Dede Korkut

artık bu köy de sıkmaya başladı beni
telefonlar dalgalı, elektrik kesintili, yarınlar sisli
yaşamanın tek nefes alışı kalmış elimizde
sevdalar sönük gözlerin karanlıklarında gizli
güven hastalandı, kambur oldu belimizde