Bu Son Şiirdir Siyah Gözlerine

bugün dinle kalbini yağmur yağıyor

aşka yazılmış beste gibi aşkım

ve ben beni ağırlayan o konuksever

kalbini özlüyorum...

siyah gözlerin sulusepken ıslatıyor

ezberlemişsin ruhumu




odamın sessizliğinde kalkıp adını

penceremin buğusuna yazıyorum

duyar mısın üzüntüden titreyen şu

nefesimi...

geceler siyah gözlerinde kendimi

arıyorum




sende kaldığım yerden başlıyorum

kendimi anlatmaya...

o günki gibi saatlerim hep kırkbeş

siyah gözlerine her zaman çeyrek

var




sen dersen deniz denizdi, ağaç ağaç

sen söyleyince anlam kazanırdı aşk

mümkün mü yeni bir söze başlamak

senin siyah gözlerine aldırmadan




geçtiğim sokakların duvarlarını süsleyen

kirpiklerine

ve su döker gibi ardımdan bakan siyah

gözlerine güvenmiştim

beni bu evrende kimseye mahcup etme

cancağızım



uykun gelip gözlerini yumduğunda

gök gürlemesi ardından yıldırımlar düşer

yıldızlar tılsımını kaybeder, sular bulanır

mecnun ürperir, leyla bin pişmandır

sen bu olan bitenden habersizsin...




siyah gözlerine yazılmış şarkıları taşır

rüzgarlar

martıların kanatı ağırlaşır nağmelerden

beni bu ıssız limanda bırakma aşkım