Bu Udu Bilmezdim Çalmayı Önce
Bu udu bilmezdim çalmayı önce
Şimdi hiç elimden yoktur düştüğü
Meğerse can imiş yaşlıya, gence
Elimden, dilimden yoktur düştüğü...
Notayı öğrendim, usül öğrendim
Sormayın dostlarım nasıl öğrendim
Makamlar öğrendim, fasıl öğrendim
Elimden, dilimden yoktur düştüğü...
Dünyanın en mutlu insanı oldum
Udun nağmesinde sevgiyi buldum
Duygu denizinde güzel boğuldum
Elimden, dilimden yoktur düştüğü...
Görmedi yüreğim bir gün hiç sığlık
Sevgi ve mutluluk gönlümde çığlık
Kim icât ettiyse eline sağlık
Elimden, dilimden yoktur düştüğü...
En değer verdiğim vefâlı bir dost
Bazen şen bazen de cefâlı bir dost
Gönlüme, ruhuma şifâlı bir dost
Elimden, dilimden yoktur düştüğü...
Cok güzel bir siir Üstadim...