Buğulu Gözler

Gözyaşlarımı avuçlayıp
buğulu gözlerle sana yönelirken,
Yakarış pencereme ,
perdeler çeker bencilliğim...
Ayıplarımı rahmet denizinde bırakırken
Birden İblis dikildi karşıma
besmeleyle sana sığınarak
Sükûta erdim, huzurun kapısında
Nefsimi galebe çalıp
Nedâmet deryasına dalıp
Koşarken Habibine..
Kapında durmaya utanıyorum
Ya Rabbi!


Bilirim geri çevirmezsin
Pişmanlıkla yanan yüreği
Azat edersin , yoluna baş koyan köleyi
Gördüm ki en güzel iklimler
orada yaşanırmış...
Nice hicranla biten sevdalar
Orada vuslata taşınırmış...
Biliyorum
Bir yok oluş değil bu
Yalandan ebede varış...



Şems bir başka doğar, o pâk yüzlere
Dünyaya karşı ahreti seçenlere
Nice aşıklar vardır, verir malını mülkünü
Görmek için Habib'inin yüzünü
Biliyorum, rahmetinden
Nice kararmış gönüller aydınlandı.
Ya Rabbi!
Oysa ben...
Mâsivadan
Katran karası yüreğimle...
Yinede korkuyorum
Huzuruna varmaya...