Bulamadan,Kaybedilmiş Soluk Bir Resim Bu.

Yarı karanlık bir dünya
Ömürlerini yitik umutlarla
Geçirmiş onca insan...
... Ortalığa saçılan değerler
Varsıl prensipler.

Hayat kaya temeller üzerine oturtulmuş
Sonsuz bir bekleyiş içinde
Donuk,ölü gözlerle izletiyor zamana...
Siyah beyaz bir vitray masalda hissettiriyor
Gelecek günlerin neler getireceğini bilmeden...

Kadınların suskunluğunun kutsandığı
Hayatı alışageldik biçimde yaşamadan beklenen
Bir geleneğe ait bu insanlar.
Biraz şefkat,biraz samimiyet aranan
Tanıdık bir çift mavi göz...

Gençlik hızla esen bir rüzgar
Duyguları sağır eden
Cinsiyetsiz yarı karanlık gölgeden
Vesveleri,şüpheleri camdan
Küçük şişelere hayali raflara dizen
Bir gün dışarı koyan
Çıkmalarından korkarak...

Yalanlar,hırpalıyor sanki sade ,naif hayatın resmini.

Değişken ruh mu?
Belleğin keyfine göre çeker kendine
Alıp götürür bozguna uğratır varlığı!
Yoksa,hareketli dalgalar mı?
Gülen yüzleri yüzdürür düşüncelerde!

Susku, buyur yüzü ellerin arasına sakla ,sustur...
Bulamadan,kaybedilmiş soluk bir resim bu.
Tanıdık,tanınmamış bir sürü insanı doluşturur
Zemheri olanca şiddetiyle
Ateş sanrıya yol açar
Buzul çöllerinde yürürken görürler kendilerini.

Kaybolan bütün insanların toplaştığı
Karanlık bir yer altı ülkesi hayaldeki
Aklını peynir ekmekle yiyenlerin
Huzursuz fanilerin
Kendini beğenmişlerin peşinde gezinen
Melek onları hiç beklemedikleri bir anda
bedenleri ve ruhlarıyla
alıp götürü verir o aleme...

ŞİİRİMİ DÜNDEN İNCİLER LİSTESİNE LAYIK GÖREN SECKİ KURULUNA TEŞEKKÜR EDERİM....