Bulanık Şiirlerini Bıraktım Avuçlarımdan

/ gözün gözüme değmediği sürece
anladım ki aşk yok /



kopuk herşey !
bu gökyüzü
bu deniz
bu his
aslıma astarım dar
insan onuruyla yaşar
ne dersiniz ?
acıyı yaşarken
dostu paylaşırken
aşkı dellenmiş bir şairden öğrenebilirsiniz....


ben seni ,
dün gece öğrendim...
deme sakın
üzüntün yersiz...



yüreğime saplandı binlerce sitem,
ayaza kesti her yanım
uyu uyuyabilirsen !
boynumdan süzülen sancılı bir ter
geçmek bilmedi dün gece
o içli saatler...
önümdeki deftere karalarken adını
aklımda anlaşılmaz
nedenler ve niçinler...




aşk hep ötelerde
anladım kaybede kaybede...





bundan böyle
dalgası saçlarıma benzeyen denizlere sığınacağım
boğulsam da derinlerde
bir sonuca varacağım...
küçücük sevinçlerde
çocuk gibi şımaracağım...





sadece bir yerim olsun istemiştim gönlünde
adam gibi tutunacak bir sevdam
iki iğreti mısra
kalbimi sıyırmaya yetti dün akşam
inip sessizce yüreğinden
bulanık şiirlerini bıraktım avuçlarımdan...





/ellerin ellerimi tutmadığı sürece
anladım ki aşk yok /







her zaman sesiyle şiirime renk katan ve desteğini esirgemeyen birsu arkadaşıma sonsuz sevgiler:)