Buruk Nağmeler
Bir dağ yamacında unutmuştu neşesini rüzgar.
Buruktu içi, matem savuruyordu üzerimize ese ese.
Öksüz kalmış türküler uğulduyordu kulaklarımıza.
Kendinden kaçmak istercesine esiyordu rotasızca.
Esir almıştı gökyüzünü, rüzgarın kovaladığı koca bir bulut.
Karamsardı bakışları, öfkesi ise yüzünden okunuyordu.
İç çeke çeke uzakları izliyordu buğulu gözleriyle.
Ağlamak istiyordu sanki, bir çocuk gibi pervasızca.
Gözden kaybolmuştu bulutun arkasına gizlenen güneş.
Hasretle yeryüzünü izliyordu arta kalan aralıklardan.
Elleriyle başımızı okşuyordu yumuşak bir tebessümle.
Lakin çok cılızdı, ısıtmıyordu içimizi sere serpe.
Soğuk bir sessizlik sarmıştı küskün yeryüzünü.
Kabullenmek istemiyor gibi yüz çeviriyordu benden.
Kendini anlattığını bile bilmeden okunan nağmeler,
Meze oluyordu bir sigara molasında yalnızlığıma.
👍harika olmuş ercan kardeşim tbrklr👍👍👍
Yalnızlığı demleyen saat rakkasında Rotasını kaybetmiş eski bir rüzgar... Bilinmeze uçan güvercin gagasında Dile gelmiş zeytin dalıyla bir nigar...
Çok güzel betimlemelerle süslenmiş buram buram yalnızlık tüten bir şiir... Yürekten kutluyorum Ercan Kardeşim...
Yüreğinize ve Kaleminize sağlık güzel bir paylaşım olmuş içten ve yürekten yazılmış kaleminin daim ve sonsuz olması dilekleriyle başarılar dilerim.
Kendini anlattığını bile bilmeden okunan nağmeler, Meze oluyordu bir sigara molasında yalnızlığıma.
👍👍👍👍👍👍Çok güzeldi
Esir almıştı gökyüzünü, rüzgarın kovaladığı koca bir bulut. Karamsardı bakışları, öfkesi ise yüzünden okunuyordu. İç çeke çeke uzakları izliyordu buğulu gözleriyle. Ağlamak istiyordu sanki, bir çocuk gibi pervasızca.
çok güzel bir anlatım yüreğinize sağlık tebrikler 👍👍👍👍