Bütün Düşleri Kurduk

sen bilmezsin,
güneş toprağımıza düşmeden uyandık sevdiğim!
kuşlar kanat çırpmadan
daha doğmadan körpe gün
sıçradık uykumuzdan.

ve karanlıktan sıkıldığımız için
parçaladık gecenin karnını.

gönüllü yola düştük
hem yol açtık
hem yürüdük,
önümüzde ne bir iz vardı
ne de ıslık çalacak erketemiz;
çelmeledik yarınlarımızı
çengi çağırdık ecelle gerdeğimize,
akreple şarap içtik
yelkovanla eğlendik,
sevdamızın rengine boyadık kadranı
bütün düşleri kurduk sonuna dek
sarhoş ettik zamanı.

umutlarımızı bulut yaptık ki
yağmurumuz olsun gönlümüze göre,
hava tunçlaştı
korkunçlaştı
hesaba katmadık fırtınayı,
ağrılı bir diş gibi
hayatın ağzından kökten söküldük.
pusucular çevirdi etrafımızı
zulamızdaki sevdamızı çektik
ya tetik düşmedi
ya menzile girmediler;
ya da sevgi işlemedi yüreklerine.
talan yapısı silahlarla öldük
taş mezarlara gömülürken bile solmadık,
ağlamadık vurguncular gibi
vallahi güldük
billâhi güldük.