Büyüdüm Artık (öğrendim)

Belki çaresiz bir çocuktum bir zamanlar.
Gökkuşağı kadar renkliydi semaya çizdiğim resimlerim.
Ama artık büyüdüm,
Şimdi nasır tutu bir zamanlar fırça tutan o minicik ellerim.
Şimdi ne misketlerim var avuçlarımda
Ne de toz pembe hayallerim.
Öğrendim hayatım çetrefil yanlarını,
Çözdüm ne varsa bütün gizli yollarını.

Şimdi ne çaresizim ne de savunmasız
Öğrendim artık avazım çıktığı kadar haykırmayı.
Yere her düştüğümde bir avuç toprak ile kalkmayı
Hayatın bir ucundan tutunup,nefes alıyorsam bende varım.
Yaşıyorum,yaşamalıyım diye nara atmayı.

Büyüdüm artık ben
Korkmuyorum karanlıklardan.
Hadi söndür yaktığın tüm mumları.
Beni düşünme nasıl bulurum yolumu diye.
Varsın kararsın adım attığım yollar.
Varsın su gibi aksın gitsin zaman.
Varsın ömrümden çalsın takvimden düşen yapraklar
Varsın çoğalsın saçımda ki aklar.
Pişman değilim seni sevdiğime.
Bana bir ömür yeter senden kalan senli anılar.

Öğrendim artık avazım çıktığı kadar haykırmayı.
Yere her düştüğümde bir avuş toprak ile kalkmayı
Hayatın bir ucundan tutunup nefes alıyorsam bende varım.
Yaşıyorum,yaşamalıyım diye nara atmayı öğrendim.

Yorum; Mustafa Alandağ.