Büyüdüm Ve Şiir Az Önce Bitti

Yakantop vakitlerinde batıyor aydınlık saatlerim.
Kitap karakterleriyle yazılacakbir ömrün
Kıyısından atlayacak kadar cesaret bahşedilmiş olsaydı gözlerime,
Tereddütsüz yarattığım dalgaların haşmetine bırakırdım
Çürümeye yüztutmuş bakışlarımı.
Ütülecek bir kalbim kalmıştı elimde,
Mızıkçılık çıkaracak gücü henüz bulamadım.

Büyüdüm
Farkında değilsiniz

Şiir az önce bitti.


Ben gittim;
Boyumdan büyük bir hasretliği seçtim,
Belki bilmezsiniz;
Yedi düvelin kendine has üslubuyla anlattığı
Bir hikâyenin içinde barındırdığı kokuyaydı hasretliğim...
Ve öyle kahramanlar yarattım ki;

Cisim/siz
İsim/siz
İm/siz...

Peki ya siz?
Elde kalan kırmızının c/esaretiyle
Kaç v/akitsiz v/edaya itildiniz?

Bu öyle bir vurgun ki_________ istem/siz...


Kırık aynalara benzeyen bakışların arasında
Adı kendinde saklı kadınlar dolaşırdı sokaklarımda,
Karşı kıyının efkârından demlenirdi yudumları...


Duvarları erguvanlarla süslü,
Kokusu denizden nasipli
Eteği ateşten halli...

Ve ben o kadınları yazardım masallarımda
Hepsi birbirinden kudretli...


Elinde kaderine inat
Mutluluklar taşıyanlarını yazdım
Gözyaşı kahkahasında gizli,


Bir mavi bu kadar mı yakışır bir nazara dedim;
Gözyaşı denize denk mavilerde(n) g/izli...


Ben kıvranırken aşkımın çare bulunmaz hallerinde
Aczime inat rüyalarımda belirirdi sözleri;


//üzülme;
Ruhuna denk masalların içinde bulacaksın ellerine sığınabileceğin yüreği
Umudun mavilikten yana olsun
Ama unutma
Mavi denize inat
Yanan kor ateşin alevinde gizli...
İnsan bazen körü körüne de yanabilmeli...//






Kasım'2009 Aydın...