BÜYÜK Aşkım

Gecemidir,
Seni bu kadar bana düşündüren.
Yoksa ben mi geceleri beklerim.
Seni böylesine yoğun düşünmek için.
Geceler mi beni böyle hüzünlendiren,
Yoksa karanlıkların hain tarafımı,
Fırsat kolluyor,beni böyle üzmek için,
Beni aleme rüsva etmek için...
Ne yapalım,
Varsın koca bir dağ gibi,
Yine hasretin büyüsün içimde.
Varsın bu gece de hayalin,sabahlasın,
Nöbet tutsun kalbimde...
Nasılsa ellerini tutacağım gün gelecek,
Nasılsa gözlerin gözlerime,
Bir zemherinin kara ayazında,
Bile olsa değecek...
O değme ki,
Mağruri bir demliğin,bir bardak önünde,
Boyun eğdiği gibi,
Sevdanın kutsallığına boyun eğecek...
Bir yayın kemanın tellerinde,
İnce ince süzüldüğü gibi,
Bilinmeyen iki denklemin,
Kareköklü sevda formüllerinde çözüldüğü gibi,
Yıldızların gökyüzüne,
Her gece sırayla dizildiği gibi,
Ben de meydanlara çıkıp,
Yıldızların altında,
Meydan okuyorum işte,
Haykırıyorum işte,
Ben seni çok özlüyorum.
Ya ben seni çok seviyorum...
Ve sen,
Yine gülen gözlerle bakacaksın ya bana,
Biliyorum ki aydınlanacak,
Bir anda tüm dünyam.
Ve sen,soracaksın bana,
Dünya mı ben mi diye?
Ben yine her zaman ki aymazlığımla,
Dünya diyeceğim tabi ki...
Belki sen çok kızacaksın!
Belki de bana darılacaksın,
Oysa anlayacaksın ki,
Zaten benim bütün dünyam sensin,
Sensin büyük aşkım...


Eskimeyen şiirler...1995